Bij het zagen de geur van stoffigheid in plaats van het hout. De specifieke geur die ik me herinner uit de woonkamer van mijn eigen oma. De geur van altijd alle ramen dicht en de kolenkachel hooggloeiend. Ik zie haar naast die kachel met haar nu weer hippe bril, de grijze megavlecht gedraaid in een knotje, een haakwerkje… Pure nostalgie en het is niet eens haar stoel die ik aan het ontmantelen ben.
Circulaire meubels zijn niet alleen goed voor de planeet. Ze vertellen een verhaal, het voedt je sentiment. Het heeft al een leven achter de rug en daar horen anekdotes bij.
Soms past iets niet meer, maar wil je het om dat sentiment wel houden. Het is tegen je gevoel om naar het milieustation te rijden. Laten we het dan transformeren!
Dat was de vraag die ik kreeg. De eiken stoel van oma stond al een tijd stof te vangen op zolder. Van oma, dus niet zomaar voor het vuil. Na een secure ontmanteling zag ik in de onderdelen een bijzettafel. Dat zijn ze geworden. Fijn en stijlvol. In het interieur mooier dan lomp en bakkeliet. Uitgezonderd van de lijm zonder oma´s-stoel-vreemd materiaal gemaakt en daarmee goed voor mijn sentiment; circulair.
Staat er bij jou ook iets verstoffen en kan ik daar iets in betekenen?
Reactie schrijven